Κιγάλας, Ιλαρίων

(Λευκωσία 1626 – Κωνσταντινούπολη 1682). Αρχιεπίσκοπος Κύπρου (1674-79), δάσκαλος και συγγραφέας. Σπούδασε στο (υπό παπικό έλεγχο) Ελληνικό Κολέγιο της Ρώμης και στο πανεπιστήμιο της Πάντοβα, όπου κατόπιν δίδαξε στο λεγόμενο Κοτουνιανό Ελληνομουσείο (1653-59). Ο Κ. υπηρέτησε αρχικά τη Δυτ. Καθολική Εκκλησία· αργότερα, όμως, επέστρεψε στην Ανατολή, ονομάστηκε από τον πατριάρχη «μέγας θεολόγος και έξαρχος των απανταχού διδασκάλων» και έδρασε κυρίως ως ιεροκήρυκας και δάσκαλος στην Κωνσταντινούπολη, στη Βλαχία, στη Βενετία, στα Επτάνησα, στη Χίο και στη Σμύρνη. Το 1674 χειροτονήθηκε αρχιεπίσκοπος Κύπρου. Έγραψε διάφορα θεολογικά έργα στα ελληνικά και στα ιταλικά, λόγους, έμμετρες τραγωδίες και χρονογραφίες σε χιλιάδες στίχους.